Wazon limonkowy J. Słuczan Orkusz, Kraków 1972

Jerzy Słuczan-Orkusz (1924–2002) to wybitny polski projektant szkła użytkowego i oświetleniowego 2. poł. XX wieku, który przez 50 lat swojej jakże bogatej i różnorodnej aktywności zawodowej pozostawił trwały i indywidualny ślad w historii polskiego wzornictwa przemysłowego. Jego droga życiowa i kariera zawodowa prowadziła przez wiele ważnych ośrodków produkcyjnych szkła – poczynając od Huty Szkła „Julia” w dolnośląskich Piechowicach i w Szklarskiej Porębie, przez Hutę Szkła Oświetleniowego „Nysa” w Pieńsku, następnie Spółdzielnię Pracy „Lumet” w Poznaniu i eksperymentalną hutę szkła artystycznego przy Instytucie Szkła i Ceramiki w Krakowie, a kończąc na Hucie Szkła „Tarnowiec” w Tarnowcu. Miejsca, z którymi wiązał się ten artysta, szybko stawały się wiodącymi ośrodkami wzornictwa, produkowane w nich wyroby zdobywały uznanie krytyki artystycznej, ale – co równie ważne – w czasach PRL-u cieszyły się niesłabnącym zainteresowaniem klientów oraz koneserów szkła, bo wzbogacały te siermiężne, dość szare czasy w bogactwo wyszukanych, nasyconych barw i zaskakiwały swą formalną inwencją.
                                                                    

dr hab. Piotr Oszczanowski

Źródło: 

literatura:
- por. Joanna Hübner-Wojciechowska, „Lata 60. XX w. Sztuka użytkowa. Przewodnik dla kolekcjonerów", Warszawa 2014, s. 317 (il.)
- Ewa Chmielewska, Paweł Dusza, „Kolekcja szkła użytkowego Pałacu Schoena. Muzeum w Sosnowcu. Szkło zagłębiowskie i prasowane", Sosnowiec 2021, s. 92