ART DECO swoim zasięgiem objęło Europę, Stany Zjednoczone oraz niektóre kraje azjatyckie. W zależność od kraju realizacje różniły się, niekiedy różnice były skrajne. W Niemczech i Austrii inspirowane było awangardą i ekspresjonizmem. Kolejnym źródłem inspiracji były Warsztaty Wiedeńskie i Deutscher Werkbund w Monachium.

W Austrii wzornictwo okresu ART DECO bazowało na geometrycznej prostocie i oszczędnym ornamencie, które wywodziło się z doświadczeń Warsztatów Wiedeńskich (1903-1932). Produkcja zakładała bezwzględne dostosowanie formy do funkcji przedmiotu. Purystycznym realizatorem tych założeń był Josef Hoffmann. Był on twórcą wiedeńskiej Secesji oraz założycielem Warsztatów Wiedeńskich. Charakterystyczny dla jego mebli jest ornament przedstawiający kwiaty. Stowarzyszenie warsztatów wiedeńskich silnie odcisnęło swoją obecność na wystawie paryskiej w 1925 roku, gdzie J. Hoffmann był dyrektorem artystycznym jak i projektantem głównego pawilonu.

Ważne nazwiska dla austriackiego ART DECO to:

1) Dagobert Peche - projektant mebli, szkła i biżuterii, który na przekór wszystkim odwoływał się trendom secesji. Jego projekty mają bogatą ornamentykę, odwołują się do renesansu, barku a nawet do rokoko(!). 

2) Josef Lorenzl - projektant porcelany i brązów, główny projektant w Goldscheider Werkstaette, w latach 1922-35 produkowana seria jego porcelanowych figurek z kobietami przedstawianych jako motyle lub ptaki. Brązy natomiast były przedstawiane jako nagie tancerki, lub skąpo odziane muzy z nienaturalnie długimi rękoma i nogami.

3) Bruno Zach - rzeźbiarz w kości (chryzelefantynista), postać kontrowersyjna, berlińskie prostytutki przedstawiał jako greckie boginie

4) firma Hagenauer - specjalizowali się w dekoracyjnych rzeźbach z metalu, były to afrykańskie zwierzęta i wojownicy oraz przedstawiciele różnych zawodów Wykorzystywał najczęściej brąz, mosiądz oraz chrom jako materiał. Na szczególną uwagę zasługują figurki przedstawiające zwierzęta, które używane są jako ozdoby na biurko. Ich cena z roku na rok wzrasta ustawicznie.

W Niemczech na fali sprzeciwu wobec secesyjnej dekoracyjności powstało stowarzyszenie Deutsche Werkbund (1907-1915). Ideą programową było tworzenie rzemiosła funkcjonalnego, opartego na logice i geometrii, które można dostosować do masowej produkcji. W 1918 roku niemieckie wzornictwo zdominowała działalność Bauhausu, który stanowił przeciwwagę oraz alternatywę dla europejskiego Art Deco. Wystawy prezentowane już od 1914 roku dały Niemcom wiodącą pozycję w Europie. Na uwagę zasługuje tu nazwisko Richard'a Riemerschmidt'a - współzałożyciela Vereinigte Werkstaette fuer Kunst im Handwerk. Miał on istotny wpływ na stworzenie tzw. "wstrzemięźliwego Art Deco" inspirowanego stylem biedermeier, posiadającym jednak bardziej zachowawczą stylistykę i ozdobionego wibrującymi kolorami. Im projekt surowszy i prostszy, tym rysunek słojów musiał być bardziej malowniczy. 

Na szczególną uwagę zasługują w przypadku niemieckiego ART DECO:

1) Rosenthal - producent porcelany (zał. 1879), w latch 1924-1939 wyprodukował całą serię tancerek inspirowanych Baśniami Tysiąca i jednej nocy (proj. Dorothea Charol), najważniejszym działem była produkcja zastaw stołowych - projekty Kurta Lendler'a uznawane są za najcenniejsze 

2) WMF czyli Wuertembergerische Metallwarenfabrik - seria Myra to kolore szkła pęcherzykami powietrza, seria Ikora (szkła i platery) to przede wszystkim seria platerów zdobionych metodą galwanizacyjna różnymi typami metali oraz patynowanych miejscowo.